Jedną z częstych chorób, na którą chorują przeważnie dziewczyny do 25 roku życia jest anoreksja. 'Jadłowstręt psychiczny’ bo tak również jest nazywa ta choroba jest skutkiem chęci bardzo szybkiego zrzucenia zbędnych kilogramów.
Na anoreksję chorują najczęściej nastolatki, które zostały oczarowane perfekcyjnymi kształtami i figurami modelek, aktorek oraz piosenkarek z pierwszych stron gazet. Same też chciałyby tak wyglądać. Dla tak młodych osób wygląd i ocena rówieśników jest czymś co liczy się najbardziej. Właśnie dlatego bardzo często ulegają presji otoczenia.
Anoreksja rozpoczyna się wręcz niezauważalnie dlatego bardzo łatwo można przeoczyć początkowe objawy i jest bardzo trudna do zdiagnozowania. Dodatkowym problemem jest maskowanie przez nastolatki swojej wychudzonej sylwetki aby nikt nie zorientował się, że mają jakiś problem, np. ubierają grube sfetry. Pierwszym z objawów jest postawienie sobie wręcz niemożliwego do spełnienia celu dotyczącego własnej figury. Gdy cel został już skrystalizowany to następnie zaczyna się drugi poważny objaw choroby czyli omijanie pory posiłków, tak aby inni nie namawiali nas do jedzenia. Taka osoba najczęściej decyduje się na zabieranie jedzenia i poinformowania reszty, że zje je w swoim pokoju. W rzeczywistości wygląda to tak, że posiłek nie jest wcale zjadany tylko wyrzucany lub jeżeli jest taka możliwość, dyskretnie odkładany z powrotem do kuchni.
Dotychczas nie wynaleziono żadnego skutecznego lekarstwa w leczeniu anoreksji. Z tego powodu przeważnie potrzebna jest hospitalizacja, a również bardzo często całkowita izolacja od dotychczasowego otoczenia czy nawet rozmowy z psychologiem. Głównym celem lekarzy i psychoterapeutów jest sprawienie aby chory zaczął w końcu akceptować swoje ciało takim jakie jest i aby powrócił do spożywania normalnych posiłków. W procesie zdrowienia bardzo ważne jest wsparcie naszej rodziny, dlatego zachęca się aby w tym trudnym czasie rodzice aktywniej włączyli się w proces terapeutyczny oraz ogólnie w całe życie swojego dziecka. Nastolatek na pewno będzie potrzebował więcej uwagi, rozmów, a przede wszystkim poświęconego mu czasu właśnie ze strony rodziców. W trakcie chorób na tle psychicznym, jest to jeden z głównych elementów terapii. Anoreksja prowadzi również do zaburzenia poziomu witamin oraz różnych mikroelementów, co ma bardzo negatywne skutki dla naszego funkcjonowania i jest niebezpieczne dla naszego zdrowia.
Lekarze i obsługa szpitalna mają niesamowite problem w dopilnowaniu tego, aby chorzy spożywali swoje posiłki. Osoby cierpiące na anoreksje są bardzo przebiegłe i zdeterminowane. Znają mnóstwo sposób, które pomogą im uniknąć konsumpcji posiłków. Chowają jedzenie po kątach oraz notorycznie oszukują pracowników szpitali, za żadną cenę nie chcą przytyć ani kilograma więcej. Okazuje się później, że jedzenie znika, a osoba i tak ciągle magicznie chudnie.
Śmierć z powodu wycieńczenia organizmu jest najtragiczniejszym skutkiem do którego prowadzi anoreksja. Nierzadko otoczenie niczego nie podejrzewa przez bardzo długi okres czasu ponieważ chory doskonale się maskuje. Dlatego apeluję tutaj do rodziców, aby baczniej przeglądali się swoim dzieciom, szczególnie tym w wieku nastoletnim. Gdy coś zacznie nas niepokoić należy błyskawicznie reagować dopóki nie jest za późno.
